Definición

Del lat. tardío canonizāre, y este del gr. κανονίζειν kanonízein.
  1. 1. tr. En la religión católica, declarar solemnemente santo y poner en el catálogo de ellos a un siervo de Dios, ya beatificado.
  2. 2. tr. Calificar de bueno a alguien o algo, aun cuando no lo sea.
  3. 3. tr. Aprobar y aplaudir algo.

Conjugación de «canonizar»

Formas no personales

InfinitivoGerundio
canonizarcanonizando
Infinitivo compuestoGerundio compuesto
haber canonizado habiendo canonizado
Participio
canonizado

Indicativo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
SingularPrimerayocanonizohe canonizado
Segundatú / voscanonizas / canonizáshas canonizado
ustedcanonizaha canonizado
Terceraél, ellacanonizaha canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizamoshemos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizáishabéis canonizado
ustedescanonizanhan canonizado
Terceraellos, ellascanonizanhan canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito imperfecto / CopretéritoPretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito
SingularPrimerayocanonizabahabía canonizado
Segundatú / voscanonizabashabías canonizado
ustedcanonizabahabía canonizado
Terceraél, ellacanonizabahabía canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizábamoshabíamos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizabaishabíais canonizado
ustedescanonizabanhabían canonizado
Terceraellos, ellascanonizabanhabían canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito perfecto simple / PretéritoPretérito anterior / Antepretérito
SingularPrimerayocanonicéhube canonizado
Segundatú / voscanonizastehubiste canonizado
ustedcanonizóhubo canonizado
Terceraél, ellacanonizóhubo canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizamoshubimos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizasteishubisteis canonizado
ustedescanonizaronhubieron canonizado
Terceraellos, ellascanonizaronhubieron canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesFuturo simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
SingularPrimerayocanonizaréhabré canonizado
Segundatú / voscanonizaráshabrás canonizado
ustedcanonizaráhabrá canonizado
Terceraél, ellacanonizaráhabrá canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizaremoshabremos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizaréishabréis canonizado
ustedescanonizaránhabrán canonizado
Terceraellos, ellascanonizaránhabrán canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesCondicional simple / PospretéritoCondicional compuesto / Antepospretérito
SingularPrimerayocanonizaríahabría canonizado
Segundatú / voscanonizaríashabrías canonizado
ustedcanonizaríahabría canonizado
Terceraél, ellacanonizaríahabría canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizaríamoshabríamos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizaríaishabríais canonizado
ustedescanonizaríanhabrían canonizado
Terceraellos, ellascanonizaríanhabrían canonizado

Subjuntivo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
SingularPrimerayocanonicehaya canonizado
Segundatú / voscanoniceshayas canonizado
ustedcanonicehaya canonizado
Terceraél, ellacanonicehaya canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonicemoshayamos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonicéishayáis canonizado
ustedescanonicenhayan canonizado
Terceraellos, ellascanonicenhayan canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito imperfecto / Pretérito
SingularPrimerayocanonizara o canonizase
Segundatú / voscanonizaras o canonizases
ustedcanonizara o canonizase
Terceraél, ellacanonizara o canonizase
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizáramos o canonizásemos
Segundavosotros, vosotrascanonizarais o canonizaseis
ustedescanonizaran o canonizasen
Terceraellos, ellascanonizaran o canonizasen
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito pluscuamperfecto / Antepretérito
SingularPrimerayohubiera o hubiese canonizado
Segundatú / voshubieras o hubieses canonizado
ustedhubiera o hubiese canonizado
Terceraél, ellahubiera o hubiese canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrashubiéramos o hubiésemos canonizado
Segundavosotros, vosotrashubierais o hubieseis canonizado
ustedeshubieran o hubiesen canonizado
Terceraellos, ellashubieran o hubiesen canonizado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesFuturo simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
SingularPrimerayocanonizarehubiere canonizado
Segundatú / voscanonizareshubieres canonizado
ustedcanonizarehubiere canonizado
Terceraél, ellacanonizarehubiere canonizado
PluralPrimeranosotros, nosotrascanonizáremoshubiéremos canonizado
Segundavosotros, vosotrascanonizareishubiereis canonizado
ustedescanonizarenhubieren canonizado
Terceraellos, ellascanonizarenhubieren canonizado

Imperativo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesImperativo
SingularSegundatú / voscanoniza / canonizá
ustedcanonice
PluralSegundavosotros, vosotrascanonizad
ustedescanonicen

Sinónimos o afines de «canonizar»