Definición

Del lat. exornāre.
  1. 1. tr. Adornar, hermosear. U. t. c. prnl.
  2. 2. tr. Amenizar o embellecer el lenguaje escrito o hablado con galas retóricas.

Conjugación de «exornar»

Formas no personales

InfinitivoGerundio
exornarexornando
Infinitivo compuestoGerundio compuesto
haber exornado habiendo exornado
Participio
exornado

Indicativo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
SingularPrimerayoexornohe exornado
Segundatú / vosexornas / exornáshas exornado
ustedexornaha exornado
Terceraél, ellaexornaha exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornamoshemos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornáishabéis exornado
ustedesexornanhan exornado
Terceraellos, ellasexornanhan exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito imperfecto / CopretéritoPretérito pluscuamperfecto / Antecopretérito
SingularPrimerayoexornabahabía exornado
Segundatú / vosexornabashabías exornado
ustedexornabahabía exornado
Terceraél, ellaexornabahabía exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornábamoshabíamos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornabaishabíais exornado
ustedesexornabanhabían exornado
Terceraellos, ellasexornabanhabían exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito perfecto simple / PretéritoPretérito anterior / Antepretérito
SingularPrimerayoexornéhube exornado
Segundatú / vosexornastehubiste exornado
ustedexornóhubo exornado
Terceraél, ellaexornóhubo exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornamoshubimos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornasteishubisteis exornado
ustedesexornaronhubieron exornado
Terceraellos, ellasexornaronhubieron exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesFuturo simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
SingularPrimerayoexornaréhabré exornado
Segundatú / vosexornaráshabrás exornado
ustedexornaráhabrá exornado
Terceraél, ellaexornaráhabrá exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornaremoshabremos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornaréishabréis exornado
ustedesexornaránhabrán exornado
Terceraellos, ellasexornaránhabrán exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesCondicional simple / PospretéritoCondicional compuesto / Antepospretérito
SingularPrimerayoexornaríahabría exornado
Segundatú / vosexornaríashabrías exornado
ustedexornaríahabría exornado
Terceraél, ellaexornaríahabría exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornaríamoshabríamos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornaríaishabríais exornado
ustedesexornaríanhabrían exornado
Terceraellos, ellasexornaríanhabrían exornado

Subjuntivo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPresentePretérito perfecto compuesto / Antepresente
SingularPrimerayoexornehaya exornado
Segundatú / vosexorneshayas exornado
ustedexornehaya exornado
Terceraél, ellaexornehaya exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornemoshayamos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornéishayáis exornado
ustedesexornenhayan exornado
Terceraellos, ellasexornenhayan exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito imperfecto / Pretérito
SingularPrimerayoexornara o exornase
Segundatú / vosexornaras o exornases
ustedexornara o exornase
Terceraél, ellaexornara o exornase
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornáramos o exornásemos
Segundavosotros, vosotrasexornarais o exornaseis
ustedesexornaran o exornasen
Terceraellos, ellasexornaran o exornasen
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesPretérito pluscuamperfecto / Antepretérito
SingularPrimerayohubiera o hubiese exornado
Segundatú / voshubieras o hubieses exornado
ustedhubiera o hubiese exornado
Terceraél, ellahubiera o hubiese exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrashubiéramos o hubiésemos exornado
Segundavosotros, vosotrashubierais o hubieseis exornado
ustedeshubieran o hubiesen exornado
Terceraellos, ellashubieran o hubiesen exornado
NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesFuturo simple / FuturoFuturo compuesto / Antefuturo
SingularPrimerayoexornarehubiere exornado
Segundatú / vosexornareshubieres exornado
ustedexornarehubiere exornado
Terceraél, ellaexornarehubiere exornado
PluralPrimeranosotros, nosotrasexornáremoshubiéremos exornado
Segundavosotros, vosotrasexornareishubiereis exornado
ustedesexornarenhubieren exornado
Terceraellos, ellasexornarenhubieren exornado

Imperativo

NúmeroPersonas del discursoPronombres personalesImperativo
SingularSegundatú / vosexorna / exorná
ustedexorne
PluralSegundavosotros, vosotrasexornad
ustedesexornen

Sinónimos o afines de «exornar»